Cafe del Mar

Geceyarisini gecmisti. Yetistirmem gereken bir sunum uzerinde calisiyordum. Uzun bir suredir pesinden kostugum bir marka icin magaza concept calismasini sonunda almistim. Yaklasik 2 haftadir girmedigim moda ve tasarim blogu kalmamisti. Masamin yanindaki amberin ustunde dag gibi yukselen dergilerin uzerinden balkon kapisinin camina yansiyan dolunay dikkatimi cekene kadar son derece konsantre sekilde calisiyordum. Balkona cikip Davidoff'umdan bir nefes cekerken yuzumu aydinlatan ay isigi ile ruhumun serinledigini hissettim. Sehir oyle sessiz ve huzur doluydu ki..Ilerde gordugum bogazi aydinlatan kopru isiklari..koprunun ustunden gecen tek tuk araclar. Ulus'un yuksek binalarini aydinlatan sokak lambalari..karsi apartmanin en ust katinda salonu kaplayan plazmasinda korku filmi izleyen genc cift..Saat 2'ye geliyordu. CJ'in sesini duymak istiyordum.

O da benim gibi geceyi uzun yasamayi seviyordu. Uyuyorsa nasilsa cebini sessize almistir dusuncesiyle aradim. Uykulu ama dunyanin en tatli sesiyle "Canim" diye acti. Sesini duymak icin aradigimi soyledigimde sesi daha da tatli bir tona gecti. CJ'de buldugum ne, tam olarak ifade edemiyorum. Tek bildigim O'ndan cok hoslaniyorum. Ertesi gun gidecegimiz Modern gezisini konustuk. Sarkis retrospektifi icin bir suredir bekliyorduk. Zabunyan'i ilk kez Paris'te katran enstruksiyonlarindan olusan bir sergide tanimis ve cok etkilenmistim. Istanbul Modern'deki bu sergisinde ise sanatinin degisik donemlerinden basyapitlari, bazilarini yeniden yorumlayarak kullanacakti. Enstruksiyon ve performans sanatini harmanlayan sanatcilara gercekten hayranlik duyuyorum. New York'da yasadigim donem zaman zaman Guggenheim Modern Sanat Muzesi'nde buna benzer bir cok performans gormus olmama ragmen, cok azi 2 sene once Selin'in kolumdan tutarak surukledigi Marina Abramovic'in "Seven Easy Pieces" performansi kadar beni etkileyebilmistir. Ciplak vucudunu keserek bir tuval gibi kullanan, ziyaretcilerin uzerinde yurudukleri tahta platform altinda masturbasyon yaparken izleyenleri davetkar bir sesle eslik etmeye cagiran, sahnede olu bir tavsanin tuylerini agziyla yolan bu kadinin sanat mi yoksa bir delilik mi sergiledigini soruyor olabilirsiniz. Sanat sadece duygularimiza hitap eden estetik bir "deger" midir? Yoksa duyularimizi provoke eden, gorduklerimizin gerisinde daha derin mesajlar yansitarak bizi dusunduren bir ifade sekli midir? Lirik bir soprano'nun Puccini yorumundan, cop kovalarina supurge sopasi ile vurarak muzik yapan gruplara kadar aslinda cok genis bir spekturumdan bakmamizi saglamasi, sanatin aslinda belirli bir kalip icermediginin kaniti degil mi? Gecenin bir yarisi hoslandigim kisi ile bunlari konusmak cogu kisi icin bizim deli oldugumuzu dusundurebilir..ama CJ herkes degil, ve O'ndan bu yuzden hoslaniyorum.

CJ ile ilgili kendimi boslukta hissettigim bir alan oldugunu gecen aksam gittigimiz Mario Frangoulis konserinde farkettim. Daha once yasadigi iliskiler ve ilgisini ceken kisilerle ilgili detaylar vermeye basladigi andan itibaren benden ne sekilde hoslandigini dusunmeden yapamiyorum. Anlattigi tipler ne goruntu ne de tarz olarak bana benzemiyor..Uzun zamandir kimse ile paylasmadigim turden bir derinlik hissetmeye basladigim icin bu beni daha da dusunduruyor. Ilk basta cok fazla derin dusunmeyecegim ve sadece iyi vakit gecirecegim seklinde yola cikmisken, su an midemde bir yanma hissi uyandiran bu duygunun ask olup olmadigini kendime bile sormaya cekiniyorum. En son asik oldugumda yasadigim hisleri dusundukce, CJ ile bu tur bir olasi yakinlasmanin hayatimi nasil etkilecegi konusunda gercekten korktugumu hissediyorum.

O'na karsi olan hislerimin ciddiyetini, konserden bir gun once bana gelip yemek yaptigi aksam farkettim. Yemek sonrasi "bu isik fazla" diyerek tum isiklari kapatip mum isiginda gozlerime bakarak aslinda su ana kadar tek etkilendigi kisiden bahsetmeye basladiginda cok da umursamayacagimi dusundugum bu hikayenin beni incitecegini acikcasi hesaba katmamistim. Iliski anlaminda birsey yasamadigini, su ana kadar yuzeysel seyler yasadigini ama bundan birkac ay once gercekten birlikte olmak istedigi biri ile karsilastigindan bahsediyordu. Hepimizin gecmisinde etkilendigi birileri oldu. Bunda garip birsey yok. Ancak soyledigi birsey var ki, benimle ilgili ne dusundugunu ya da dusunmedigini cok net yansitiyordu. Bu bahsettigi kisinin yas olarak kendine yakin kisilerden hoslandigini belirtmesinden dolayi kendisi bir adim atmaya cekindigini soyledi. Beni bundan daha cok carpan sozler ise bu kisi ile bir turlu konusmaya cesaret edememesinin nedeni, onunla ilerde olasi bir birlikteligin onune set cekebileceginden korkmasiydi. Duygularimi kelimelerle iyi ifade ettigime inanmama ragmen, bu cumle beni tamamen kitlemisti. Daha once yasadiklarini benimle paylasmasi O'nu daha yakindan tanimam icin cok ozeldi..ama bu hikayenin icinde "aslinda hala" hoslandigi birinden bahsetmesi ve gelecekte bu kisi ile birsey yasama istegi kalbimi acitmisti. Neden karsima hep daha onceden bitiremedigi duygularini bana yansitan kisiler cikiyor? Hoslandigim birinden "su an karsimda duran kisi benim icin ozel ve gecmisin bir onemi yok" gibi birsey duymam bu kadar mi zor? Ben neden ilgi duydugum kisilere sanki daha once hicbirsey yasamamisim safliginda yaklasiyorum? O an CJ'in hayatimin neresinde olmasini istedigim konusunda buyuk bir soru isareti ile karsi karsiya kaldim. Bir gece sonrasinda konserde ona bunu cok yansitmadim. Onunla ilgili kafam cok karismis olmasina karsin bildigim tek sey o gece, o konserde yanimda olmasini istedigim tek kisi vardi, ve O yanimdaydi.

Bu konuyu ne Asli'ya ne de Berk'e acmadim. Berk her ne kadar iliskilere daha cinsel odakli baksa da benim incinmem konusunda cok hassastir. Iliskiler konusunda yasadigim bir hezimet sonrasinda beni icmeye goturdugu aksam bu hayatta onun icin en onemli 3 kisi oldugunu, bu uclunun Annesi, kardesi ve Ben oldugumu soylediginde kendimi bu inanilmaz hos adamin en degerli listesinde oldugum icin cok ozel hissetmistim. Benim cocuksu bir yanim oldugunu ve bazen bana sarilarak icine sokmak istedigini soylerken, bu capkin cocugun kizlara karsi neden bu kadar duygusuz yaklastigini anlayamiyorum. Asli buyuk ihtimalle bu konuda kendimi geri cekmem gerektigini, artik "gercekten" benden hoslanan biri ile bir iliski yasamamin zamani geldigini soyleyecektir. Peki ben ne istiyorum? Karsimda farkli oldugunu dusundugum, gulumsemesinden bana dokunusuna kadar herseyi ile ruhumu oksayan biri varken kendimi savunmasiz hissetmekten guvenli bir alana nasil geri cekebilirim? Kendimi cok guclu hissettigim kalemde uzun bir sureden sonra ilk kez biri yuksek duvarlardan asmayi basardi..ve ben ne yapacagimi bilmiyorum. Konser sonrasi eve geldigimde yatagima uzanmis, tum bu sorulari kendime sorarken iPod'umda O'nunla birlikte dinledigimiz Cafe del Mar'dan "Adios Ayer" donmeye basladi..o ana kadar sozlerine cok dikkat etmemistim, ve aslinda O'na karsi hissettiklerimi birebir yansitiyordu..

Thinking of tomorrow
With the sunset in your eyes
I feel everything and sorrow
So I have to say goodbye
Didn`t think that we would love like this

I never thought that I would care
Slowly now I read the writing
It can free us if we dare

If there is
New love
New ways
New changes in our lives
Those times will last forever

If there is
New love
New ways
New changes in our lives
Those times will last forever
And ever..